Πύργος Διρού Λακωνίας
Συντεταγμένες: 36°37′33.6″N 22°22′55.2″E / 36.626000°N 22.382000°E
| Πύργος Διρού Λακωνίας | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Λακωνίας |
| Δήμος | Ανατολικής Μάνης |
| Δημοτική Ενότητα | Οιτύλου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Λακωνίας |
| Υψόμετρο | 205 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 249 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 23062 |
| Τηλ. κωδικός | 2733 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πύργος Διρού είναι οικισμός του δήμου Ανατολικής Μάνης, της περιφερειακής ενότητας Λακωνίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 246 κατοίκους. Είναι κτισμένος σε υψόμετρο 200 μέτρων[2] και βρίσκεται περίπου 4 χιλιόμετρα νότια της Αρεόπολης.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η παλαιότερη γνωστή μνεία στο τοπωνύμιο Διρό γίνεται το 1336, γραμμένο ως Iro, όταν αποτελούσε κτήση του Νικολό Ατσαγιόλι κοντά στη Τζίμοβα (παλιά ονομασία της Αρεόπολης). Το τοπωνύμιο έχει σλαβική προέλευση και σημαίνει στάσιμο νερό. Το χωριό Πύργος αναφέρεται το 1571.[3] Τον Ιούνιο του 1826 η παραλία Διρού αποτέλεσε πεδίο μάχης μεταξύ Ελλήνων και Αιγυπτίων, με τους Μανιάτες να καταφέρνουν να νικήσουν τις δυνάμεις του Ιμπραήμ Πασά.
Σημεία ενδιαφέροντος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πύργος Διρού έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός οικισμός. Αποτελεί από επιμέρους κτιριακά σύνολα, με κεντρικό σύνολο τον Λευκιά.[3] Οι πύργοι του έχουν χαρακτηριστεί μνημεία.[4] Ανάμεσα στους πύργους ξεχωρίζει το συγκρότημα του οπλαρχηγού Σκλαβουνάκου, στον Πετρόλακκο. Το συγκρότημα διαθέτει εξαόροφο πύργο ύψους 19 μέτρων, ο οποίος πιθανόν να είναι ο ψηλότερος στη Μάνη,[5] ένα μακρόστενο διώροφο σπίτι με ανώι, δεξαμενές νερού και οικογενειακό εκκλησάκι με νεκροταφείο. Κτίστηκε το 1812.[3]
Άλλα αξιοθέατα του χωριού είναι οι βυζαντινοί ναοί του Aγίου Πέτρου Γλέζου και Ταξιαρχών Γλέζου,[6] ο μονόχωρος ναός των Αγίων Θεοδώρων στου Καλού, του 12ου αιώνα,[7] και ο μονόχωρος ναός του Αγίου Νικολάου, με κτιστό τέμπλο και τοιχογραφίες του 1868.[8] Το παλιό σχολείο του Πύργου Διρού έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο έχουν ενσωματωθεί σε αυτό υλικό από παλαιότερα κτίρια.[9]
Κοντά στο Πύργο Διρού και στις ακτές του κόλπου Διρού, ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα στον Πύργο και στην Αρεόπολη, βρίσκονται τρία σπήλαια, η Αλεπότρυπα, η Γλυφάδα ή Βλυχάδα και το Καταφύγι.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 664. ISBN 9603201332.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Σαΐτας, Γιάννης (1992). Μάνη. Αθήνα: Μέλισσα. σελ. 110.
- ↑ «ΥΑ 41382/2190/13-5-1958 - ΦΕΚ 156/Β/29-5-1958». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Παπαθανασίου, Μανώλης. «Πύργος Σκλαβουνάκου». Καστρολόγος. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «ΥΑ 15904/24-11-1962 - ΦΕΚ 473/Β/17-12-1962». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/2327/45/30-1-1992 - ΦΕΚ 140/Β/4-3-1992». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/34982/672/13-8-1992 - ΦΕΚ 534/Β/21-8-1992». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1328/22102/20-6-1988 - ΦΕΚ 494/Β/14-7-1988». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 195. ISBN 9603201332.